DAO
Tao, veya daha doğru telaffuzu ile Dao, dikkatli ve kendinden emin bir şekilde yürümek anlamına gelir. Bu yürüyüş, bir liderin aşina olmadığı yolda attığı adımların özelliklerini taşır: dikkati elden bırakmadan ve odağı hep şu anda. Fethe çıkmış bir generalin dikkat dağınıklığı nasıl elim sonuçlar doğurabilirse, aynı şekilde sıradan insan için de şu andan kopmuş bir yaşam ölümcül olabilir.
Dao’nun özdeşleştiği temel özellikler basitlik, sükunet ve uyumdur. Kişinin doğal yaşam, sosyal ve politik ilişkileri de bu üç kökten beslenmelidir. Ancak o zaman, söz konusu şahıs değişim döngüsünün bir parçası olur. Hemen sonrasındaysa yaşam ağındaki yerinin bilincine kavuşur. Hareketleri, tutumları ve düşünceleri, kendini tekrar eden, kaba ve zarar veren özelliklerinden arınır, Wu Wei kurallarına uygun şekle bürünür: doğallık, rahatlık ve spontanlık. Burada anahtar kelime spontanlıktır. Bir şahsın bunu yakalayabilmesinin tek yolu, anı yaşamaktan, onu var edeni tüm benliğinde hissetmekten geçer.
Dao deneyimlendiği esnada, kapısı olmayan bir geçitten geçilir, istikametin olmadığı sadece ruhun kılavuzluk ettiği bir yola girilir. Ekvator nasıl dünyayı varsayımsal olarak kuzey ve güney yarımkürelere ayırıyorsa, Dao da Samsara (dünyevilik zincirleri) ile Nirvana’yı (manevi kurtuluşu) birbirinden ayırır ve de bir araya getirir. Nirvana Sanskritçe ‘nir’ dışarı anlamına gelen kelime ile esmek, üflemek, nefes vermek anlamındaki ‘va’ sözcüklerinden türetilmiştir. Dolayısıyla dışarıya üflenmiş, dışarıya esmiş, manevi olarak kendini dünyevi illüzyonların zincirlerinden kurtarmış kişiyi simgeler. O şahıs, sürekli battığı çıktığı bataklığın üstünde durur –ki bunu yapabilmesinin tek yolu aşırı arzuların, maddi isteklerini söndürmesidir; dolayısıyla tüm sözde ıstırapları, acıları ve nefreti, altı körüklenmeyen bir fırın gibi soğur ve nihayetinde yok olur-, döngülerin (buna yaşam döngüleri de dahildir) dışına çıkar, hiçbir zaman olmadığı kadar hür olur. Ama bu bireysellikten ziyade, bütünsellik anlamına gelmektedir. Kişi, bütünün parçasıyken onun ta kendisi olur. Böylelikle damla okyanusa nüfus eder ve bir daha ayrıştırılamaz.